02/06/2012

Moonrise Kingdom

Een Wes Anderson om verliefd op te worden...

Sam is een padvinder die door zijn pleegouders is verlaten en vaak wordt gepest door zijn medepadvinders. Suzy is een meisje dat haar ouderlijk huis wil verlaten. De twee ontmoeten elkaar en schrijven elkaar veelvuldig. Samen besluiten ze weg te lopen met alle gevolgen van dien.

Als in de zomer van 1965 de twee jonge tieners Sam (Jared Gilman) en Suzy (Kara Hayward) op elkaar verliefd worden en besluiten weg te lopen, is het hele eiland aan de Amerikaanse oostkust in rep en roer. Iedereen op het eiland doet mee om de twee op te sporen; van de padvinders waartoe Sam behoort, onder leiding van hopman Ward (Edward Norton), tot aan de lokale sheriff Sharp (Bruce Willis), die een geheime affaire heeft met de moeder van Suzy (Frances McDormand). Als het eiland dan ook nog eens wordt bedreigd door een storm en de komst van een strenge medewerkster van jeugdzorg (Tilda Swinton) worden de gebeurtenissen op scherp gezet.

Zodra je de eerste tien minuten van de film hebt gezien, en de verteller Bob Balaban uitleg heeft gegeven waar en in welke tijd het verhaal zich afspeelt, dan weet je direct dat dit een bijzondere film gaat worden. Van de grappige locaties van het verlaten New England die je als toeschouwer krijgt voorgeschoteld tot aan de camerabewegingen en de personages die worden gepresenteerd. De personages in Wes Anderson-films zijn altijd uiteenlopende karikaturen met een vleugje gestoordheid. Wat dacht je van een ‘butchy’ Tilda Swinton als strenge medewerkster van jeugdzorg of een Frances McDormand als moeder, die in haar grote huis vaak via een megafoon spreekt tegen haar kinderen of man?

Drie jaar na The Fantastic Mr. Fox is regisseur Wes Anderson terug met Moonrise Kingdom. De film was de openingsfilm van het Cannes Filmfestival van afgelopen maand en gooide direct hoge ogen bij pers en het publiek. Anderson is een regisseur die een herkenbare unieke eigen stijl heeft. Of het nu de cinematografie, art direction of de uiteenlopende karakters zijn in zijn films, je herkent deze meester direct. Zijn briljante werk doet vooral ook denken aan een comic en is misschien niet voor iedereen weggelegd, je moet immers wel van zijn unieke stijl houden. Mocht je nog niet bekend zijn met het eerdere werk van Anderson, dan zijn The Life Aquatic with Steve Zissou en The Royal Tenenbaums ook aanraders.

In Moonrise Kingdom weet de regisseur een ware sterrencast te strikken: Andersons ‘muze’ Bill Murray (Lost in Translation en Groundhog Day), Frances McDormand (Transformers: Dark of The Moon en Fargo), Edward Norton (Fight Club en The Illusionist), Bruce Willis (The Expendables, Sin City), Tilda Swinton (We Need To talk About Kevin en Burn After Reading) en Harvey Keitel (Reservoir Dogs en From Dusk Till Dawn).

Moonrise Kingdom is Wes Andersons meest toegankelijke en beste film tot nu toe en zeker ook een must see voor iedereen die nog niet bekend is met zijn werk.

Plaats uw reactie

Felix op 02/06/2012

Leuke recensie, de film toevallig al gezien gisteren en de vergelijking met een comic is inderdaad een goede vergelijking! Een hele leuke film met echt een sterrencast.

Melvin op 03/06/2012

Ook gezien en het is weer een geslaagde Anderson. Ik heb de film in zaal 1 van het EYE filmmuseum gezien in Amsterdam en dat is een aanrader. Prachtig beeld, geweldig geluid en prima beenruimte. Heerlijke film.

Aazu op 27/10/2015

IN A WORLD WHERE films must shock, where films must employ imlbssiope stunts, extreme violence and outrageous characters, comes Moonrise Kingdom with none of it. This is a real STORY, with real characters, in which everything that happens is actually possible. What a concept. Told with humor and compassion, the film sweeps you along without the dreaded need for suspension of disbelief. The story is pure Americana life, liberty and the pursuit of happiness. Some do it better than others. Not everyone is a winner. Its stars seven of them! are all totally out of character. This is not a Bill Murray vehicle or an Edward Norton vehicle or a Bruce Willis vehicle. The stars fit in, almost as afterthoughts. It's the story that counts. Most impressively, it has style. From the opening shots of Susie, face on with her binoculars in various rooms of the house, you know this film will be stylish. And understated. It is worthy of any screen in the world, in a world where American films have become overpoweringly boring and repetitive and entirely predictable. This is the kind of film that France would have originated, and which Americans would have remade into a noxious overkill of action and adventure. It is therefore rare and precious. It will endure long after Transformers XXVII has faded. Kudos to Wes Anderson and team for resisting the urges that every other Hollywood production takes for a granted as a requirement. Bob Balaban as the narrator, making his own appearance in the story, is inspired, as is his framing in the shots. That kind of attention to style gives Moonrise Kingdom the ability to sweep you away. On these shores, this is the first must see in years.